လူသားေတြဟာ ေန႔စဥ္နဲ႔ အမွ် ကိုယ္က်င္လည္ရာ ပတ္ဝန္းက်င္၊ လုပ္ငန္းနယ္ပယ္ အသီးသီးမွာ ႀကိဳးစား ႐ုန္းကန္ လႈပ္ရွားေနၾကပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလမွာ လူေတြဟာ ကိုယ္လုပ္လုိက္တဲ့ အလုပ္တစ္ခု မေအာင္ျမင္တဲ့အခါ၊ ႐ႈံးနိမ့္မႈေတြ ႀကံဳရတဲ့အခါ၊ ထက္တဲ့အတိုင္း ျဖစ္မလာတဲ့အခါ စိတ္ဓါတ္က် တတ္ၾက ပါတယ္။ ဒါကလည္း ျဖတ္တတ္တဲ့ သဘာဝပါ၊ ဘာျဖစ္လို႔ စိတ္ညစ္ၾကလဲ၊ စိတ္ဓါတ္က်ရတာလဲ စာေရးသူ ျမင္သေလာက္ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ထားၾကလို႔ပါ။ လူဆိုတာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ အသက္ရွင္တယ္ လုိ႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေျပာၾကပါတယ္။ အဲဒီေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေၾကာင့္ပဲ ေအာင္ျမင္ ၾကသလို၊ အဲဒီေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေၾကာင့္ပဲ ခံစားရတာမ်ိဳးေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
“သက္ေရာက္မႈတိုင္းမွာ တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈ ရွိတယ္” ဆိုတဲ့ နယူတန္ရဲ႕ နိယာမအတိုင္း လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ကိုယ္လုပ္လိုက္တဲ့ အလုပ္တစ္ခုစီတိုင္း၊ တစ္ခုစီတိုင္းမွာ ျပန္လည္ သက္ေရာက္လာမယ့္ တနည္းအားျဖင့္ေျပာရင္ ျပန္လည္ရရွိလာမယ့္ အရာတစ္ခုခုကို ေမွ်ာ္လင့္ထားတတ္ ၾကပါတယ္။ အဲဒီလို ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့အတိုင္း ျဖစ္မလာတဲ့အခါ၊ ေမွ်ာ္လင့္ထားတာထက္ သက္ေရာက္မႈ (သို႔မဟုတ္) ျပန္ရတဲ့အရာက နည္းတဲ့အခါ လူေတြဟာ ခံစားၾကရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စာေရးသူ အျမင္အရေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း ကင္းကင္းနဲ႔ အလုပ္ကို လုပ္ေစခ်င္ပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္ဒီလိုေျပာလဲဆိုေတာ့ အဲဒီလို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ အလုပ္လုပ္တဲ့အခါ ေမွ်ာ္လင့္တဲ့ အတိုင္း ျဖစ္မလာခဲ့ရင္ ခံစားရမယ့္သူက တစ္ျခားသူမဟုတ္ပါဘူး၊ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ပါပဲ။ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ တိုင္းမွာ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း ကင္းရမယ္လို႔ ေျပာတာဟာ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ မရွိတာကို ေျပာျခင္းမဟုတ္ပါ၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ ပန္းတိုင္ရွိတာက သတ္သတ္ပါ၊ ကိုယ္လုပ္တဲ့အလုပ္တစ္ခုအတြက္ တစ္ခုခု ျပန္ရဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္တာက သတ္သတ္ပါ။ ေျပာခ်င္တာက “အက်ိဳးလိုလို႔ ေညာင္ေရေလာင္း” တာမ်ိဳး မျဖစ္ေစခ်င္တာပါ။ ဥပမာ- ျမျမ နဲ႔ လွလွ သူငယ္ခ်င္း ၂-ေယာက္ရွိတယ္ ဆိုၾကပါစို႔၊ သူတို႔ ၂-ေယာက္က အေဆာင္မွာ အတူတူေနၾကတယ္၊ ျမျမက တစ္ခုခု လိုအပ္တိုင္း အေသးအဖြဲ႔ေလးေတြကအစ လွလွက အကူအညီေပးတယ္၊ ျမျမ ေစ်းဝယ္ထြက္တိုင္း လွလွကို အေဖာ္ေခၚတယ္၊ လွလွကလည္း အားသည္ ျဖစ္ေစ၊ မအားသည္ျဖစ္ေစ အၿမဲတမ္း လိုက္ေပးတယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔မွာ လွလွက ကိစၥရွိလို႔ အျပင္သြားဖို႔ ျမျမကို အေဖာ္လိုက္ေပးဖို႔ ေခၚတဲ့အခါ ျမျမက အေၾကာင္းတစ္ခုျပၿပီး ျငင္းလိုက္တယ္။ စာဖတ္သူသာ လွလွေနရာမွာဆိုရင္ ျမျမကိုဘယ္လို သေဘာထားမလဲ၊ ကိုယ္ကိုတိုင္ေရာ ဘယ္လိုခံစားရမလဲ … ေသခ်ာတာကေတာ့ အနည္းဆံုး “သူ႔ကိုက်ေတာ့ ငါ့မွာ လုပ္ေပးလိုက္ရတာ၊ ငါအလွည့္က်ေတာ့ လွည့္ေတာင္ မၾကည့္ဘူး” လို႔ ေတြးမိပါလိမ့္မယ္၊ အဲဒီထက္ နည္းနည္း ျပင္းထန္ရင္ “ေနဦး၊ ေတြ႕ဦးမယ္ … ေနာက္တစ္ခါ ငါ့ကို ေခၚလို႔ကေတာ့ လိုက္ပါလိမ့္မယ္ အားႀကီး” လို႔ ေတြးမိပါလိမ့္မယ္။
ဒါအျဖစ္အပ်က္ေလးက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ လုပ္ေပးတာကို ျမင္သာထင္သာ ရွိေစတဲ့ အ႐ိုးရွင္းဆံုး ဥပမာ တစ္ခုပါ၊ စိတ္ထဲကေတာ့ ျပန္လိုခ်င္လို႔ လုပ္ေပးခဲ့တာမဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္ေကာင္း ထင္ႏုိင္ေပမယ့္ မသိစိတ္ကေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ေနလို႔ အဲဒီလိုေတြးမိတာပါ။ အဲဒီလိုက အစျပဳၿပီး တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ၿငိဳျငင္တာေတြ၊ ဆက္ဆံေရးက်ဲတာေတြ အစျပဳတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘာကိုပဲ လုပ္လုပ္ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း ကင္းကင္းနဲ႔ လုပ္ပါလို႔ ေျပာျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြသာမက လုပ္ငန္းခြင္၊ အခ်စ္ေရး၊ အိမ္ေထာင္ေရး စတဲ့ကိစၥေတြမွာလည္း ဒီအခ်က္ဟာ အေျခခံအက်ဆံုး က႑တစ္ခု အျဖစ္ ပါဝင္ေနပါတယ္၊ “ကိုယ္ေပးေသာ္လည္း … ေပးတိုင္းျပန္မရတာ … အခ်စ္လို႔ေခၚမလား” ဆိုတဲ့ ထူးအယ္လင္း သီခ်င္းထဲက စာသားကိုၾကည့္ရင္ ဒါကို ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ ေပးတဲ့အတိုင္း ျပန္လိုခ်င္တာ၊ ရင္းတဲ့အတိုင္းျမတ္ခ်င္တာ ဆိုတာေတြက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမွာပဲ ရွိသင့္တာပါ၊ လူမႈဆက္ဆံေရး နယ္ပယ္၊ မိသားစုနယ္ပယ္ ေတြမွာေတာ့ မရွိသင့္ဘူးလို႔ စာေရးသူက ျမင္မိပါတယ္။ ကိုယ္က တစ္ႀကိမ္တစ္ခါတည္းပဲ လုပ္ေပးႏုိင္ပါေစ … အဲဒီတစ္ႀကိမ္ တခါကို ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းကင္းကင္းနဲ႔ လုပ္ေပးလိုက္ပါ၊ ဘာကိုမွလည္း ျပန္မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ အတြက္ ဘာကိုမွျပန္မရခဲ့လည္း ဘယ္လိုမွ ခံစားရမွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ကိုယ္လုပ္ေပးလိုက္လို႔ သူတစ္ပါး အဆင္ေျပသြားတာ၊ ေက်နပ္သြားတာ၊ ေပ်ာ္ရႊင္သြားတာကို ျမင္႐ံုနဲ႔ ကိုယ္က စိတ္ခ်မ္းသာပါလိမ့္မယ္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက “ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းတာျဖစ္မယ္” လို႔ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဘယ္သူ႔ဆီက ဘယ္လိုျဖစ္လာမယ္လို႔ ေျပာခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္က ေမာင္ျဖဴအတြက္ အေကာင္းဆံုးလုပ္ေပးလိုက္လို႔ ေမာင္ျဖဴဆီက အေကာင္းဆံုးေတြ ျပန္လာခ်င္မွ လာပါလိမ့္မယ္၊ ေမာင္နီဆီကလည္း ျပန္လာခ်င္လာပါလိမ့္မယ္၊ ေမာင္မဲဆီကလည္း ျပန္လာခ်င္ လာပါလိမ့္မယ္၊ လူေတြရဲ႕သေဘာက အမ်ားအားျဖင့္ ကိုယ္က ေမာင္ျဖဴအတြက္ လုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ ေမာင္ျဖဴဆီက ျပန္ရမယ့္အရာကို ေမွ်ာ္လင့္တတ္ၾကပါတယ္၊ အဲဒီလို ေမွ်ာ္လင့္တဲ့အတိုင္း ျပန္မရတဲ့အခါ စိတ္ညစ္တာေတြ၊ စိတ္ဓါတ္က်တာေတြ၊ ဝမ္းနည္းတာေတြ၊ ေၾကကြဲတာေတြ၊ နာက်င္တာေတြ၊ ခံစားတာေတြ စသည္ျဖင့္ ကိုယ္ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ ပမာဏ ႀကီးရင္ ႀကီးသေလာက္ အလူးအလိမ့္ ခံစားရတတ္ၾက ပါတယ္။ အဲဒီလို ခံစားေနရင္ ၂-ခါျပန္႐ႈံးပါတယ္၊ စိတ္ညစ္ေနတာေတြ၊ ခံစားေနရတာေတြေၾကာင့္ ေနာက္တစ္ခု ထပ္လုပ္ဖို႔အတြက္ အခ်ိန္ေတြ ေႏွာင့္ေႏွွး ႏိုင္ပါတယ္၊ ဒါ့အျပင္ ကိုယ္လုပ္ေပးလိုက္တဲ့ ကိစၥကလည္း သဒၵါမျပတ္တဲ့အတြက္ စႏိုးစေနာင့္ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ အစကတည္းက မေမွ်ာ္လင့္ထားရင္ ကိုယ္လုပ္ေပးႏုိင္သေလာက္ လုပ္ေပးလိုက္တာကို ျပန္ရသည္ ျဖစ္ေစ၊ ျပန္မရသည္ျဖစ္ေစ … ဝမ္းသာ ပီတိ ျဖစ္ၿပီး သာယာေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ေပးတဲ့ အတိုင္း ျပန္ရသည္ျဖစ္ေစ … ျပန္မရသည္ျဖစ္ေစ … သူက ကိုယ့္အတြက္ ျပန္လုပ္ေပးသည္ ျဖစ္ေစ … ျပန္မလုပ္ေပးသည္ ျဖစ္ေစ … ကိုယ္လုုပ္တဲ့အလုပ္ကို တတ္ႏုိင္သမွ် အေကာင္းဆံုး လုပ္ေပးဖို႔ပဲ လုိပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဘာပဲလုပ္လုပ္ ကိုယ္လုပ္ႏိုင္သမွ်၊ ကိုယ္တတ္စြမ္းႏုိင္သမွ်၊ အေကာင္းဆံုးလုပ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ … အဲဒီအတိုင္း ျပန္ရခ်င္တဲ့ စိတ္မထားပါနဲ႔ … မေမွ်ာ္လင့္ပါနဲ႔။ ဒါဆိုရင္ လူတိုင္းလူတိုင္း သက္ဆိုင္ရာ ကိစၥတိုင္း ကိစၥတိုင္းကို အေကာင္းဆံုးလုပ္ေပးၾကမယ္ဆိုရင္ ဒီကမၻာေျမေလာကႀကီးဟာ ေမတၱာဓါတ္ေတြ လႊမ္းၿခံဳၿပီးေတာ့ ထာဝရၿငိမ္းခ်မ္း သာယာပါလိမ့္မယ္၊ ခ်မ္းသာျခင္း အစစ္အမွန္ကို ပိုင္ဆိုင္ ၾကပါလိမ့္မယ္
ေအာင္ကိုဦး(UMK)
No comments:
Post a Comment