စိန္ေခၚမႈမ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ေနသည့္ လူ႕ေဘာင္ေလာကတြင္ ရွင္သန္ လႈပ္ရွားေနေသာ မ်ိဳးဆက္သစ္ လူငယ္လူ႐ြယ္မ်ား အတြက္ တစ္ခုတည္းေသာ အနာဂတ္ေမၽွာ္လင့္ခ်က္မွာ သင့္တင့္ေကာင္းမြန္သည့္ အလုပ္ အကိုင္ အခြင့္အလမ္းရရွိေရးျဖစ္ရာ ထိုအခြင့္အေရးရရွိႏိုင္ရန္ ဆိုင္ရာဆိုင္ရာ ပညာရပ္မ်ားကို ဆည္းပူးေလ့လာ ျဖည့္ဆည္းၾကရသည္။
သို႔ေသာ္ လူငယ္အမ်ားစုအေနျဖင့္ ၎တို႔ေမၽွာ္မွန္းထားရာ အလုပ္အကိုင္မ်ားရရွိေရး ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ ေနၾကေသာ္လည္း ထင္သေလာက္ ခရီးမေပါက္ျခင္း၊ တတ္ေျမာက္ထားသည့္ ပညာရပ္ႏွင့္ အလုပ္အကိုင္ အံဝင္ခြင္က်မျဖစ္ျခင္း၊ ေမၽွာ္မွန္းထားသေလာက္ ခရီးမေရာက္ျခင္းတို႔ ျဖစ္တတ္ၾကသည္တို႔ကို အေျဖမွန္ ရွာေဖြ၍ ဝိုင္းဝန္းတည့္မတ္ လမ္းမွန္ ၫႊန္ျပေပးရန္လိုအပ္မည္ဟု ထင္ျမင္ယူဆပါသည္။
လူငယ္လူ႐ြယ္မ်ား အလုပ္အကိုင္ရရွိေရး၌ ပုံမွန္အဆင့္ျမင့္ပညာ ေရးထက္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ပညာရပ္မ်ားက အလုပ္ခြင္ဝင္ေရာက္ ေရးအတြက္ ပိုမိုထိေရာက္မႈရွိသည္ကို တစ္ခ်ိန္ေသာ ကာလက အသက္ ေမြးဝမ္းေက်ာင္းပညာသင္ၾကားၿပီးလၽွင္ သင္ယူမႈအဆင့္ႏွင့္ လိုက္ေလ်ာ ညီေထြရွိသည့္ ဆိုင္ရာ အလုပ္အကိုင္မ်ား ရရွိၾကသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ယင္းမွာ သင္ယူမႈပညာရပ္ႏွင့္ အလုပ္အကိုင္ အံဝင္ခြင္က် ျဖစ္ေနသည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ေနာက္ပိုင္းကာလမ်ားတြင္ သင္ယူခဲ့မႈ ဝမ္းစာအရည္အခ်င္း မျပည့္မီျခင္း ေၾကာင့္ေလာ၊ သင္ၾကားမႈစံႏႈန္းမ်ားႏွင့္ လုပ္ငန္းခြင္ အဆင့္အတန္း ကိုက္ညီျခင္းမရွိေသာေၾကာင့္ ေလာ ရရွိေသာဘြဲ႕ပညာ မ်ားႏွင့္ လုပ္ငန္းခြင္၌ ပတ္သက္ျခင္းရွိေစကာမူ အံမဝင္၊ ခြင္မက်၊ အလုပ္ မျဖစ္မႈမ်ားလာသည္ကို ႀကဳံေတြ႕လာၾကရသည္။ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ဆိုင္ရာႏွင့္ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ ကၽြမ္းက်င္မႈနယ္ပယ္တြင္ သင္ၾကားမႈ၊ သင္ယူမႈသာမက စိတ္ပါဝင္စားမႈ၊ ဝါသနာပါမႈႏွင့္ လက္ေတြ႕ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားမွာ ပဓာနက်ၿပီး ထိုအခ်က္မ်ားႏွင့္ကိုက္ညီပါက အလုပ္အကိုင္ႏွင့္ အခြင့္အလမ္း အံဝင္ခြင္က်ျဖစ္မည္မွာ ေသခ်ာပါသည္။
မ်က္ေမွာက္ကာလ လူမႈဘ၀ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာမႈမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံ တကာႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္ကူးသန္းၿပီး ျပည္တြင္း၌ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား တိုးတက္ ျဖစ္ထြန္းလာေသာအခါတြင္ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းမ်ားမွာ သူ႕ေနရာႏွင့္သူ၊ သူ႕လုပ္ငန္းဘာသာရပ္အလိုက္ ရွင္သန္ဖြံ႕ၿဖိဳးေနၿပီး လူတစ္ဦးခ်င္း ကၽြမ္းက်င္မႈ အရည္အေသြးအလိုက္ အလုပ္ရရွိမႈႏွင့္ လစာအနည္းအမ်ား ကြာျခားခ်က္သာရွိပါသည္။ အဓိကမွာ လိုအပ္ေသာလုပ္ငန္းအလိုက္ မိမိတို႔တြင္ ဝမ္းစာျပည့္ေနရန္သာ လိုအပ္ပါသည္။
ဝမ္းစာျပည့္ေရးဆိုရာ၌ စာေမးပြဲေျဖဆိုေအာင္ျမင္ျခင္း၊ ေက်ာင္းသင္ပညာ အသိအမွတ္ျပဳ လက္မွတ္ တစ္ခုႏွင့္ ျပည့္စုံလုံေလာက္ျခင္း ျဖစ္မည္မထင္ပါ။ လူမႈဆက္ဆံေရး၊ ျပင္ပဗဟုသုတႏွင့္ ေက်ာင္းသင္ ပညာ တို႔ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ ဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ နယ္ပယ္တို႔၌ ကၽြမ္းက်င္ ႏွံ႔စပ္မႈရွိေနရန္ လိုအပ္မည္ ထင္သည္။ လူငယ္လူ႐ြယ္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ အျမင္က်ယ္က်ယ္ ၾကည့္ေလ့ရွိေသာ သူတို႔သည္ ေက်ာင္းသား ဆိုသည္မွာ အတန္းစာက်က္၍ စာေမးပြဲေအာင္႐ုံမၽွ ဟူေသာ အမ်ားအယူအဆတိမ္ျခင္း အျဖစ္ကို သိရွိၾကေလၿပီ။ ထိုအယူအဆကား ေခတ္ေနာက္က်သည့္ အယူအဆသာျဖစ္ေပသည္။ ပညာေရး ကို ကၽြမ္းက်င္ေသာ ကမၻာ့ပညာရွိတို႔သည္ ေလာကေရး၊ ဓမၼေရး၊ ျပႆနာအရပ္ရပ္တို႔ကို စိစစ္ ေဝဖန္ ေျဖရွင္း တတ္ေသာပညာ၊ စာအုပ္စာေပကို အံ၍ရေသာ အမွတ္သညာ ႏွစ္မ်ိဳးကို ခြဲျခားထားသည္ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ေရးသားၫႊန္ျပခဲ့သည္။
သို႔ျဖစ္ရာ ယေန႔ လူငယ္လူ႐ြယ္မ်ားအေနျဖင့္ မိမိတို႔၏အနာဂတ္ကို ေမၽွာ္မွန္းေလၽွာက္လွမ္းရာတြင္ သင္ယူမႈ လက္မွတ္မ်ားရရွိရန္ ႀကိဳးပမ္း အားထုတ္မႈလိုအပ္သလို ထိုလက္မွတ္ႏွင့္လုပ္ငန္းခြင္ အံဝင္ ခြင္က်ျဖစ္ေစမည့္ အတတ္ပညာ၊ အသိပညာမ်ား ကုံလုံႂကြယ္၀ေစမည့္ ဝမ္းစာမ်ား ျဖည့္တင္းထာရန္ လိုအပ္ ပါသည္။ ထို႔အျပင္ ေလာကအေရး၊ ကမၻာ့အေရး ဗဟုသုတအဖုံဖုံတို႔ကို ေလ့လာဆည္းပူးၾကကာ လူ႕ေဘာင္ ေလာကႏွင့္ ဝင္ဆံ့ေသာ၊ စိန္ေခၚမႈမ်ားကို ေက်ာ္လႊားတတ္ေသာ လူငယ္လူ႐ြယ္မ်ား ျဖစ္ ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ၾကဖို႔ အေလးအနက္ တိုက္တြန္းခ်င္ ပါသည္။ ။
Credit : The Mirror News
No comments:
Post a Comment